Czynniki otyłości – psychologiczne i fizyczne

Czynniki otyłości – psychologiczne i fizyczne

W ostatnich latach otyłość stała się jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych na całym świecie. Zmieniający się styl życia, niezdrowe odżywianie i brak ruchu przyczyniają się do ciągłego wzrostu liczby chorych w populacji europejskiej. Nadmierna masa ciała jest przy tym źródłem i bezpośrednim powodem występowania innych chorób, w tym m.in.: cukrzycy typu II, nowotworów oraz chorób kardiologicznych.[1] W dzisiejszym artykule zastanowimy się, dlaczego tyjemy.

Od czego otyłość?

Podstawowa definicja określa otyłość jako nadmierne nagromadzenie

tkanki tłuszczowej w organizmie, które może prowadzić do licznych chorób i dysfunkcji narządów wewnętrznych. Podstawowy podział zakłada występowanie otyłości pierwotnej i wtórnej. Pierwsza z nich związana jest z przyjmowaniem zbyt wielu kalorii. Jej występowaniu sprzyjają środowiskowe czynniki otyłości. Najważniejszym z nich jest utrwalenie niewłaściwych wzorców żywieniowych już w domu rodzinnym. Dzieci naśladując dorosłych, spożywają zbyt duże porcje o nieregularnych porach. Dodatkowo bardzo często kaloryczność posiłków i wysoko przetworzonych przekąsek przekracza dzienne zapotrzebowanie energetyczne jednostki. Ponadto badacze zwracają uwagę na siedzący tryb życia oraz niewystarczającą ilość wysiłku fizycznego.[2]

Jakie są choroby powodujące otyłość?

Kolejną grupę stanowią wtórne czynniki ryzyka otyłości, które związane są z obecnością chorób genetycznych i hormonalnych. Tzw. otyłość wtórna występuje przeważnie jako następstwo chorób endokrynologicznych, chorób organicznych podwzgórza oraz niektórych zaburzeń genetycznych. Najczęściej rozpoznawaną przyczyną znacznej nadwagi jest niedoczynność tarczycy. Dotyczy zarówno pacjentów z rozpoznaną autoimmunologiczną chorobą Hashimoto, jak i osób z usuniętą tarczycą. Do otyłości mogą prowadzić także nieprawidłowości w pracy przysadki mózgowej oraz podwzgórza, np. będące wynikiem wrodzonych zespołów Pradera i Williego. Ponadto nadmierna masa ciała może pojawić się jako niepożądany skutek stosowania leków z grupy glikokortykosteroidów oraz leków przeciwdepresyjnych.[3]

Czynniki psychologiczne powodujące otyłość

Wśród czynników ryzyka otyłości nie można zapomnieć o

uwarunkowaniach psychologicznych. Coraz częściej pożywienie, oprócz zaspokajania naturalnych potrzeb fizjologicznych, pełni dodatkowe funkcje. Może stać się przykładowo formą okazywania miłości i troski. Badacze wskazują także na zjawisko „odpowiedzialności” kiedy to osoba spożywająca posiłek, pozostaje pod presją zjedzenia całej porcji, nawet jeśli ta przekracza jego zapotrzebowanie kaloryczne. Zdarza się także, że ulubione pokarmy, np. słodycze stają się metodą nagradzania innych osób lub samych siebie.[4]

Otyłość jako jedna z chorób cywilizacyjnych dotyczy coraz większej części populacji w każdym wieku. Doświadczony dietetyk np. z Centrum Medycznego CMP pomoże w wyleczeniu każdego rodzaju zaburzeń masy ciała, do których należy także otyłość wewnętrzna. Odpowiednio przygotowany jadłospis i realnie wyznaczone cele pozwolą na odpowiedzialną i bezpieczną redukcję tkanki tłuszczowej.

 

[1] P. Suchodolska, A. Orkusz, Otyłość – przyczyny, rodzaje, leczenie, skutki, „Engineering Sciences And Technologies” 4(31), 2018, s. 65.

[2] P. Suchodolska, A. Orkusz, Otyłość – przyczyny, rodzaje, leczenie, skutki, „Engineering Sciences And Technologies” 4(31), 2018, s. 66-69.

[3] W. Adamski, M. Szulińska, P. Bogdański, Wtórne przyczyny otyłości, https://journals.viamedica.pl/forum_zaburzen_metabolicznych/article/view/28673 (dostęp 03.09.2022), s. 6-10.

[4] A. Juruć, P. Bogdański, Osobowość w rozmiarze XXL. Psychologiczne czynniki ryzyka otyłości, https://journals.viamedica.pl/forum_zaburzen_metabolicznych/article/viewFile/28705/23474 (dostęp 03.09.2022), 36-37.

 

 

-->