Badanie ginekologiczne stanowi wstęp do dalszej diagnostyki ewentualnych chorób występujących w okolicach narządów rodnych kobiety. W trakcie wizyty kontrolnej lekarz, w zależności od potrzeb, przeprowadza badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, podczas którego mają miejsce oględziny ścian pochwy i szyjki macicy oraz pobranie wymazów.[1] Profilaktyka ginekologiczna pozwala na skuteczną diagnostykę objawów, zapobiegając tym samym rozwijaniu się poważnych chorób, w tym raka szyjki macicy.

Jakie badania wykonuje ginekolog

Profilaktyczne badania ginekologiczne zawsze rozpoczyna przeprowadzenie wywiadu lekarskiego, mającego na celu rozpoznanie ewentualnych problemów i nieprawidłowości. W czasie rozmowy lekarz zapyta m.in. o przebyte choroby, termin ostatniej miesiączki oraz niepokojące objawy. Następnie lekarz przystępuje do badania przy pomocy wziernika, które pozwala na ocenę błony śluzowej pochwy i szyjki macicy. Specjalista wykona przy tym palpacyjne badanie dwuręczne, umożliwiające ocenę budowy anatomicznej dróg rodnych.[2]

Podczas standardowego badania u ginekologa wykonuje się także cytologię, czyli podstawową diagnostykę, służącą do wykrywania nowotworów oraz stanów przedrakowych. Badanie wykonuje się przy pomocy szczoteczki cytologicznej najczęściej zaraz po ustaniu krwawienia miesiączkowego lub w okolicach 10-11 dnia cyklu.[3]

Kiedy pójść do ginekologa?

Wizyta kontrolna u ginekologa powinna odbywać się regularnie nawet wtedy, gdy pacjentka nie odczuwa żadnych niepokojących objawów. Wśród wskazań do badania można wymienić występowanie nieprawidłowości w obrębie narządów rodnych oraz kontrole po porodzie lub zabiegach ginekologicznych.[4] Lekarza warto odwiedzić w przypadku wystąpienia zmian regularności cyklu krwawienia, zmiany wydzieliny pochwy, krwawień między miesiączkami oraz podejrzenia ciąży.

Co ile kontrolna wizyta u ginekologa?

Kontrola u ginekologa, polegająca na wykonywaniu rutynowej cytologii, powinna odbywać się każdego roku po ukończeniu 25. roku życia, przy czym najpóźniej powinna mieć miejsce w wieku 30 lat. Pierwsze badanie nie powinno odbyć się jednak później niż 3 lata po rozpoczęciu współżycia. Prawidłowe wyniki pozwalają na zmniejszenie częstotliwości badań przesiewowych, które powinny odbywać się jednak nie rzadziej niż raz na 3 lata. Częstszych kontroli cytologicznych wymagają pacjentki zarażone wirusem HIV lub wirusem HPV podwyższonego ryzyka. Dodatkowo o regularnej profilaktyce powinny pamiętać kobiety przyjmujące leki immunosupresyjne oraz leczące w przeszłości śródnabłonkową neoplazję szyjki macicy.[5]

Warto przy tym pamiętać, iż regularna profilaktyka oraz wykonywanie badań zleconych przez ginekologa pozwala na szybką diagnostykę ewentualnych problemów zdrowotnych. Wdrożenie odpowiedniego leczenia na wczesnych etapach choroby pozwala na szybką poprawę stanu zdrowia. W naszej poradni ginekologicznej w Centrum Medycznym CMP otrzymasz kompleksową pomoc i doradztwo zarówno w kwestii profilaktyki, jak i leczenia chorób oraz położnictwa.

[1] Anna Jaros, Magdalena Milan, Agnieszka Strama, Pielęgnowanie pacjentki w wybranych procedurach w ginekologii, Wrocław, 2020, s. 5-7.

[2] Beata Naworska, Podstawowe badania diagnostyczne w ginekologii, Materiały dla studentów Położnictwa studia, Śląski Uniwersytet Medyczny, s. 5-7.

[3] Ibidem., s. 9.

[4] Anna Jaros, op.cit., s. 5.

[5] Anna Stefanek, Paulina Durka, Poziom świadomości kobiet na temat profilaktyki raka szyjki macicy, Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu, vol. 38, nr 1/2014, s. 30.