Nadczynność tarczycy a poronienia

Nadczynność tarczycy a poronienia

Szacuje się, iż czynniki endokrynologiczne stanowią przyczynę od 8 do 10% wszystkich poronień. Jednocześnie udowodniony jest silny związek między chorobami tarczycy, a niepłodnością, poronieniami i zaburzeniami funkcjonowania gruczołu w ciąży.[1] Regularna profilaktyka chorób oraz wizyty u lekarza specjalisty mogą jednak zminimalizować ryzyko wystąpienia groźnych dla zdrowia powikłań. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy, jak zaburzenia tarczycy wpływają na płodność.

Choroba Hashimoto a ciąża

Wiele pacjentek zastanawia się, czy możliwe jest zajście w ciążę przy Hashimoto. Choroba stanowi jedną z najczęściej występujących przyczyn niedoczynności tarczycy, która może negatywnie wpłynąć na możliwości rozrodcze oraz przebieg ciąży. Ciąża przy Hashimoto jest jak najbardziej możliwa, jednakże obecność przeciwciał tarczycowych może opóźnić moment zajścia w ciąże. W takiej sytuacji sam wiek staje się dodatkową przyczyną problemów z płodnością. Oznaczenie stosownych przeciwciał ma najistotniejsze znaczenie w pierwszym trymestrze. Na kolejnych etapach ciąży, ilość przeciwciał TPO i ATG naturalnie się zmniejsza w związku z osłabioną aktywnością układu immunologicznego.[2]

Nadczynność tarczycy a poronienia

Odpowiedzmy teraz na pytanie, czy nadczynność tarczycy jest groźna. Nadczynność, mimo iż występuje rzadziej, może stać się przyczyną wystąpienia poważnych problemów położniczych. Najczęściej ma związek z chorobą Gravesa-Basedowa. Mimo łagodnego przebiegu w ciąży może skutkować zaostrzeniem objawów po porodzie. W następstwie występowania choroby może dojść do poronienia, obumarcia płodu oraz przedwczesnego porodu. W konsekwencji choroby Gravesa-Basedowa u matki dodatkowo może wystąpić także nadczynność tarczycy płodu.[3]

Niedoczynność tarczycy a płodność

Niedoczynność tarczycy ma bezpośredni wpływ na zdolności rozrodcze. Niedobór hormonów powoduje zaburzenia owulacji, co znacznie utrudnia zajście w ciąże. Ponadto choroba może doprowadzić do poważnych powikłań w czasie ciąży, m.in. do odklejenia łożyska, poronienia lub przedwczesnego porodu. Prawidłowa diagnostyka, polegająca głównie na oznaczeniu stężenia TSH oraz fT4, pozwala na wprowadzenie leczenia mającego na celu wyrównanie poziomu hormonów. Lekarze wprowadzają terapię farmakologiczną L-tyroksyną, tak aby stężenie TSH nie przekraczało 2,5 mIU/l.[4]

Warto przy tym wspomnieć, iż powszechnie występują także problemy z tarczycą po ciąży. Regularna profilaktyka u lekarza endokrynologa, np. w Centrum Medycznym CMP, pozwoli na szybką diagnostykę chorób tarczycy oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia, które pozytywnie wpłynie na ustabilizowanie stężenia hormonów i poprawi codzienne funkcjonowanie całego organizmu w okresie starań o dziecko, ciąży oraz połogu.

 

[1] Anna Kołodziej, Elżbieta Trzyna, Choroby tarczycy jedną z podejrzanych przyczyn niepowodzeń położniczych, materiały udostępnione przez Uniwersytet Rzeszowski https://www.ur.edu.pl/files/ur/import/private/54/124-Chapter-Elzbieta-Trzyna-1.pdf (29.03.2023), s. 4.

[2] Anhelli Syrenicz, et. al., Hashimoto disease and hypothyroidism in child-bearing period – essential problem for woman and her child, Endokrynologia Polska, vol. 56, nr 6/2005, s. 1008-1009.

[3] Joanna Tkaczuk-Włach, Małgorzata Sobstyl, Grzegorz Jakiel, Choroby tarczycy w okresie przedkoncepcyjnym, ciąży i połogu, Przegląd Menopauzalny, nr 2/2021, s. 151, 153.

[4] Małgorzata Gietka-Czernel, Ciąża a choroby tarczycy, https://podyplomie.pl/ginekologia/14756,ciaza-a-choroby-tarczycy (29.03.2023), s. 3-4.

 

-->