Zespół lęku uogólnionego jest zaburzeniem psychicznym, które polega na uporczywym odczuwaniu strachu oraz zamartwiania się bez uzasadnionej przyczyn. Diagnostyka następuje, gdy stan utrzymuje się co najmniej przez okres 6 miesięcy, a pacjent nie jest w stanie samodzielnie uporać się z dolegliwością, która uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie.[1] W dzisiejszym artykule wyjaśnimy, kim jest lekarz od nerwicy i jak długo leczy się nerwice.

Czym jest nerwica lękowa?

Zespół lęku uogólnionego objawia się przewlekłym uczuciem lęku, opisywanym przez pacjentów, jako niesłabnące poczucie niepokoju, zagrożenia oraz zamartwiania się. Uczucia te jednak nie mają zauważalnej przyczyny i pozostają niezależne od czynników zewnętrznych. Ponadto zaburzeniu towarzyszy szereg symptomów, wśród których możemy wymienić m.in. problemy z koncentracją, zaburzeniami snu oraz utrzymującą się tachykardią.[2] Odpowiedzmy teraz na pytanie, kto leczy nerwice.

Na czym polega diagnoza nerwicy?

Diagnostyka zaburzeń lękowych opiera się na wywiadzie oraz wykluczeniu chorób somatycznych, m.in. zaburzeń pracy tarczycy, które często stanowią przyczynę występowania uczucia uporczywego napięcia. Lekarz podczas rozmowy powinien uwzględnić przy tym współwystępowanie innych chorób i zaburzeń psychicznych, m.in. depresję, uzależnienia od alkoholu oraz zespół stresu pourazowego.[3] Gdzie leczyć nerwicę?

Nerwice – leczenie

Najczęściej w przypadku zdiagnozowania nerwicy lękowej wdrożona zostaje psychoterapia, która znacznie przyczynia się do poprawy komfortu codziennego życia pacjentów. Może być stosowana samodzielnie lub razem z farmakoterapią.[4] Wielu pacjentów zastanawia się, czy nerwica jest wyleczalna. Odpowiedzmy zatem na pytanie, ile trwa leczenie nerwicy. Zaburzenia lękowe przeważnie stanowią przewlekłą dolegliwość, która trwa od kilku do kilkunastu lat. Nawroty choroby występują u nawet 10% pacjentów po upływie roku i 25% po 3 latach.[5]

Nerwica lękowa – leczenie farmakologiczne

Farmakoterapia ma działanie wspomagające względem psychoterapii, która stanowi podstawę leczenia zaburzeń lękowych. Doraźnie można stosować benzodiazepiny, których okres przyjmowania nie powinien przekraczać kilku tygodni ze względu na ryzyko uzależnienia. Najczęściej w leczeniu stosuje się leki z grupy SSRI, czyli inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Celem wprowadzenia farmakologii jest osiągnięcie szybszych efektów terapii oraz poprawa funkcjonowania społecznego pacjenta.[6] W leczeniu zaburzeń lękowych stosuje się różnorodne metody, które zawsze powinny być dobierane indywidualnie i całościowo uwzględniać stan zdrowia pacjenta.

Zauważyłeś u siebie objawy nerwicy lękowej? Skorzystaj z pomocy doświadczonego psychologa oraz psychiatry z Centrum Medycznego CMP. Doświadczeni specjaliści pomogą w kompleksowej diagnostyce oraz opracują optymalny sposób terapii dostosowany do Twoich potrzeb. Psychoterapia skutecznie może podnieść komfort codziennego życia, minimalizując dokuczliwość odczuwanych dolegliwości.

[1] Jacek Stasiuk et. al., Zaburzenie lękowe uogólnione – rozpoznawanie, objawy oraz leczenie farmakologiczne, Geriatria, nr 8/2014, s. 264.

[2] Anna Nitka-Siemińska, Zaburzenia lękowe — charakterystyka i zasady leczenia, Forum Medycyny Rodzinnej, vol. 8, nr 1/2014, 2014, s. 42.

[3] Jacek Stasiuk, op. cit., s. 265.

[4] Anna Nitka-Siemińska, op. cit., s. 42.

[5] Jacek Stasiuk, op. cit., s. 265.

[6] Marlena Sokół-Szawłowska, Anna Poleszczyk, Nowoczesne metody leczenia zespołu lęku uogólnionego – czy postęp technologiczny zastąpi klasyczną psychoterapię?, Adv Psychiatry Neurol, vol. 27, nr 2/2018, s. 162.