Nużeniec ludzki to pasożyt coraz bardziej rozpowszechniający się na całym globie. Wyróżniamy dwie odmiany nużeńca ludzkiego: Demodex Folliculorum i Demodex Brevis. Pasożyty te najczęściej odnaleźć można w mieszkach włosów (m.in. rzęs i brwi) i w gruczołach łojowych, najczęstszym miejscem ich występowania są okolice nosa, oczu i brody. Demodex to mikroskopijny pajęczak – osiągający do 0,4 mm długości, o robakowatym kształcie ciała.Zakażenie następuje przez bezpośredni kontakt, także przez stosowanie wspólnych przyborów do higieny osobistej.

Mimo dość charakterystycznych objawów zakażenia badanie w kierunku nużycy nie zawsze jest proste. Pobiera się materiał – najczęściej rzęsy, wykonuje się preparat bezpośredni i tak przygotowany materiał ogląda się pod mikroskopem. Poszukujemy jaj, larw i charakterystycznie wyglądających osobników dorosłych. Materiał najlepiej pobierać rano, gdyż w nocy nużeńce wychodzą na powierzchnie i nad ranem są najłatwiejsze do znalezienia. Później chowają się głęboko w mieszkach włosowych i ich pobranie jest dużo trudniejsze. Na badanie najlepiej zgłosić się bez makijażu i w dniu badania nie stosować żadnych kosmetyków czy płynów oczyszczających rzęsy.

Stwierdzenie nużycy pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia – przede wszystkim zaleca się mechaniczne oczyszczanie rzęs, stosuje się płyny o działaniu przeciwzapalnym, czasem antybiotyki. Leczenie prowadzone jest pod kierunkiem lekarza, który okresowo sprawdza jego skuteczność. W leczeniu chodzi przede wszystkim o zlikwidowanie objawów zakażenia.