Padaczka (inaczej epilepsja)- to przewlekła choroba mózgu polegająca na występowaniu powtarzających się napadów padaczkowych.

Mimo dokładnej, w XXI wieku, diagnostyki OUN (eeg, TK, MRI) u większości pacjentów nie udaje się ustalić przyczyny padaczki.

Znane przyczyny padaczki

• Padaczka u dzieci – choroby wrodzone, przebyte choroby zakaźne w ciąży ( np. różyczka, toksoplazmoza), uszkodzenie w trakcie porodu.
• Padaczka u dorosłych – guzy mózgu, urazy mózgu, zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, udary mózgu, choroby zwyrodnieniowe (choroba Alzheimera).

Rozpoznanie jest stawiane najczęściej u pacjentów,  u których wystąpiły co najmniej dwa niesprowokowane napady padaczkowe (sprowokowany napad nie będący wskazaniem do rozpoznania padaczki to: drgawki gorączkowe, drgawki po spożyciu alkoholu, drgawki przy zaburzonym poziomie glukozy, po urazie głowy ).

Napad padaczkowy objawy

Napad padaczkowy może się różnie objawiać. Najczęściej jest to postać “grand mal”- napad toniczno-kloniczny (utrata przytomności, wyprężenie ciała, drgawki, sinica, piana z ust, przygryzienie języka, bezwiedne oddanie moczu).

Niektórzy pacjenci przed wystąpieniem napadu odczuwają tzw. aurę (lęk, nieprzyjemny zapach lub smak, muzyka).

Często jednak mamy nietypowy przebieg: napady miokloniczne (drgawki kończyn górnych lub dolnych bez utarty świadomości), brak lub utrudnienie kontaktu z otoczeniem (bez wystąpienia drgawek) – jest to wskazanie do pilnej wizyty u neurologa! – często towarzysza temu automatyzmy (mlaskanie, przełykanie śliny, skubanie ubrania, rozpinanie guzików).

Postępowanie w trakcie napadu padaczki

Gdy napad występuje u osoby bez rozpoznania padaczki- należy wezwać pogotowie ratunkowe.

Gdy napad występuje u osoby z rozpoznaną padaczką :

• zachowaj spokój,
• zabezpiecz chorego przed urazem,
• kontroluj drożność dróg oddechowych i oddech,
• usuń ciała obce z jamy ustnej,
• poczekaj, aż napad ustąpi,
• gdy napad się przedłuża – wezwij pogotowie.

Rozpoznanie i leczenie padaczki

Rozpoznanie padaczki stawia neurolog na podstawie:

• wywiadu,
• badania neurologicznego,
• badania krwi,
• EKG,
• EEG (brak zmian nie wyklucza padaczki, a jednocześnie zaburzenia w zapisie EEGg nie przesądzają o rozpoznaniu),
• tomografii komputerowej
• lub rezonansu magnetycznego.

Leczenie w przypadku zdiagnozowania padaczki:

• leki przeciwpadaczkowe (nie leczą przyczyny, a jedynie zapobiegają napadom),
• unikanie czynników wyzwalających (alkohol, migające światła, brak snu),
• czasami po 3-5 latach bez napadów można rozważyć odstawienie leków, ryzyko nawrotu po odstawieniu leków jest największe w ciągu 6 miesięcy, 30-40% to padaczka lekooporna.
• leczenie chirurgiczne,
• dieta ketogenna.

lek. Izabela Jurgiel

specjalista medycyny rodzinnej w Centrum Medycznym CMP Piaseczno, CMP Żoliborz

Źródło- Medycyna Praktyczna